Mój wstręt do mediów i produkowanych tam treści sięgnął absolutnie zenitu i w ostatnich dniach, na szczęście już minionych, nałożył się z upałem którego szczerze nienawidzę. Zrobiło się chłodniej, ale wciąż nie chce mi się słuchać i oglądać kolejnych "sensacyjnych doniesień". Wczoraj zajrzałem do portali dosłownie na sekundę i powitała mnie tam twarz pana Bąkiewicza, z którym mam zaszczyt mieszkać w jednym niewielkim powiatowym mieście. Na marginesie - mam wkład w rozwój polskiej ideowej prawicy. Kiedyś zaplątałem się na jakiś lokalny onr-owski event i otworzyłem panu Bąkiewiczowi drzwi, gdyż ja akurat stałem przed lokalem i paliłem, a on wchodził do środka i niósł pudło z książkami. Ale dość żartów. Pan Bąkiewicz jest już na granicy z Białorusią, gdzie przesunęła się chwilowo optyka mediów i to tam właśnie przekaziory wykuwają nowe "bulwersujące sprawy". Wczoraj na granicę z Białorusią udali się panowie Szczerba i Joński, ubrani tak jak ubierają się menadżerowie średniego szczebla, gdy idą na latte na Kruczą. No a dziś jest tam już Bąkiewicz i żąda budowy muru między Polską i Białorusią. Nie jest dobrze - posługując się trochę poetyką Gospodarza: w najbliższym czasie tak to będzie wyglądało. Polacy będą zmuszeni do rozmawiania o zielonych ludzikach na granicy, Jońskim, strasznym prawicowcu Bąkiewiczu oraz w trybie eksternistycznym będą dokształcać się z wiedzy o strategii walk w górach oraz ukształtowaniu terenów w Afganistanie tudzież udźwigu samolotów transportowych. A jak kogoś to znudzi to może sobie poczytać o tym, że małopolska wydała rezolucję anty-LGBT. Tam za chwilę też będzie pewnie Bąkiewicz z Jońskim, więc jesień zapowiada się dosyć ezoterycznie. Będziemy siedzieć wieczorami trzymając oburącz kubki z ciepłym kakao i szukać ucieczki z tej rzeczywistości. Choć większość ludożerki będzie zafascynowana jak mniemam i wyświetlenia u Bartosiaka i Sykulskiego będą wznosić się pod niebiosa. Ja wczoraj nie chcąc już patrzeć na Bąkiewicza, zacząłem patrzeć na drugoligowy mecz GKS-u Katowice.

Ale ja nie o tym tak naprawdę. Zupełnym przypadkiem, gdy jeszcze całkiem z mediów nie wyszedłem, wpadłem na informację, która moim zdaniem, jest wyjątkowo ciekawa. Nie wiem, może ona była dość powszechna, ale ja - zajęty oglądaniem sprzeczek pomiędzy marszałek Witek a Gowinem - niestety ją przeoczyłem. Otóż - ujmując rzecz w skrócie - Szwajcaria pokazała światu, jak się obchodzić z Unią Europejską tak jak należy.

Tu od razu ważne zastrzeżenie - nie jestem żadnym specem od Szwajcarii, a już na pewno, z wiadomych względów, nie chcę na niego pozować na SN. O Szwajcarii wiem niewiele, nigdy tam nie byłem, mam w głowie jedynie garść stereotypów i zasłyszanych "bulwersujących zdarzeń". Szwajcarów nie lubię tylko za jedno. Grają w tej chwili w piłkę lepiej od nas, i to daleko lepiej, choć jeszcze z piętnaście lat temu przegrywali z nami już w tunelu na stadionie. Ale muszę naprawdę spojrzeć na nich dużo łaskawszym okiem.

O co chodzi, w skrócie. Jak się okazuje stosunek między Szwajcarią a Unią Europejską jest dosyć szczególny. Szwajcaria nie jest członkiem UE, natomiast korzysta z wszystkich jej tak zwanych dobrodziejstw. Nie musi więc słuchać w ogóle tego co mówi Timmermans czy ta niemiecka podstarzała szczapa. Szwajcarzy uzależnili gospodarczo od siebie swoje przygraniczne tereny unijne, więc Łunia nie może tupnąć nóżką ani trochę. Teraz ostatnio UE podjęła kolejną próbę "unormowania" tych stosunków, ale wyszło z tego tyle, że Szwajcarzy kazali tym panom wracać do domu i nie zawracać im gitary. Szeroko opisuje to - cóż za paradoks - Onet i naprawdę warto o tym poczytać. Jak się okazuje na przykład Szwajcaria nie ma niczego takiego jak Sąd Najwyższy a - tak przynajmniej wynika z przywołanego tu tekstu - o tym, co jest konstytucyjne lub nie decydują obywatele Szwajcarzy. Takiemu Matczakowi albo Hołdysowi na tę wieść powinna eksplodować czaszka. Mają też bardzo restrykcyjne przepisy imigracyjne. Czyli wszystko na odwrót niż chciałaby niemiecka szczapa i jej skryci w półcieniu mocodawcy. Relacje ekonomiczne pomiędzy Szwajcarią a UE regulują umowy sprzed igrzysk olimpijskich w Montrealu. I nikt tam w Szwajcarii nie chce tego zmieniać. Szwajcarscy politycy uznali, że propozycje unijne, które miały w założeniu bardziej "urealnić" te relacje, to po prostu zamach na wypracowany przez wieki tak zwany styl życia. I cóż Unia mogła zrobić? Ukłoniła się grzecznie, założyła na głowę kapelutek i ruszyła w drogę powrotną.

Zdaję sobie sprawę ze wszystkich uproszczeń, jakie zawsze muszą paść przy dyskusji na takie tematy. Zdaję sobie też sprawę z tego, gdzie Polska a gdzie Szwajcaria. Ale naprawdę chyba zacznę kibicować tym Szwajcarom. W końcu naród który wystawia w bramce bramkarza, który ma ledwie 1,83 cm wzrostu, musi być narodem niebanalnym. Niezależnie od tego, jakie Szwajcaria ma zamiary i jakie gwarancje aż miło naprawdę na to patrzeć jak Szwajcarzy doją tę Unię, i jeszcze nikt nie może im nic zrobić. Trzymajcie się tam w tej Szwajcarii, i patrzcie uważnie, czy Bąkiewicza do was nie wysyłają.

https://wiadomosci.onet.pl/opinie/szwajcaria-zerwala-negocjacje-umowy-handlowej-z-ue-tlumaczymy-powody/ytp052n

	Marcin-K
	20 sierpnia 2021 10:17