Niestety - choć obiecałem sobie, że nie napiszę ani słowa o tym czymś na literę "k", to ma on na mnie taki jedynie wpływ, że kompletnie odciął mnie od weny do pisania, a może to tylko przypadek, miejmy taką nadzieję. Tematów którymi chciałbym się zająć nie brakuje, ale po prostu i bez owijania w bawełnę - nie chce mi się. Lenistwo to zmora z którą zmagam się od wczesnego dzieciństwa i póki co nawet laboratoria koncernu Bayer nie znalazły na to leku.

Aby jednak całkiem tego bloga nie zapuścić, postanowiłem odnieść się do jednej drobnej sprawy. Pod którymś z tekstów, jeden z komentatorów zadał z pozoru mało istotne zdanie: po co istnieje Luksemburg? Nie wywołało ono potem większych emocji, ale ja już od tamtej pory w kółko myślę o tym Luksemburgu. Zawsze mnie to małe państewko ciekawiło, tak samo jak inne kadłubki, które przetrwały wszystkie większe i mniejsze zawieruchy niczym zastygłe w bursztynie prastare muchy.

I tutaj wkroczyło lenistwo. Miałem szczery zamiar napisać jakiś większy tekst o Luksemburgu, zacząłem nawet zbierać jakieś materiały, ale w końcu odechciało mi się tego, i tutaj nawet nie chodzi o lenistwo, ale po prostu w pewnej chwili zdałem sobie sprawy z bezsensu podpierania się idiotycznymi danymi z Wikipedii albo blogasków podróżniczych lub tych poświęconych bankowości. Wątek poświęcony Luksemburgowi na Wiki to niemalże żywy pastisz książek o historii wydawanych przez budżetowanych historyków, którzy w zwykłym życiu mają problemy z wiązaniem butów. Mamy oto bowiem "małe państewko", jakiś "zamek na skale", które to państewko jakimś dziwnym trudem przelatywało sobie w przedziwnym pingpongu od Niderlandów do Prus, od Prus do Francji, od Francji do Niemiec, potem do Habsburgów i tak apiać. Cała ta wikipedyczna notka luksemburska jest napisana tak, jakby lekarz stworzył kartę chorobową pacjenta umierającego na raka połączonego z udarem mózgu (przepraszam za skojarzenie ale inne mi nie przychodzi do głowy) i wpisał tam: miał lekki katar i chyba się przyziębił. A przecież tam jest samo gęste, jak w krupniku mamy. Wystarczy to przelecieć wzrokiem. Nie mówię już o dawnych czasach, bo te współczesne też są pyszne. Nie wiem czy wiecie - ja na przykład nie wiedziałem, choć często wydaje mi się całkowicie głupio, że znam takich głupotek odrobinę za dużo - że nazwa strefy Schengen pochodzi od małej, upiornie sielskiej mieściny w Luksemburgu właśnie?

Albo że Luksemburg przed długi czas hołdował zasadzie, że politycy niechętnie wymieniają się władzą, a jeśli już to sprawę załatwiają między sobą "Chadecy"? A już o tym, że kilka instytucji unijnej ciśnie się w tym Luksie, a politycy z Luksemburga to cała parada unijnych konstruktorów, wciąż mających tam do powiedzenia więcej niż trzy Polski razem wzięte, to już nie wspominam. To jest jakiś koszmar, jak mawiał mój dawny szef.

Luksemburg musiał być ważny, skoro w 1940 roku miał czas tam się pofatygować sam Himmler:

Poza tym jeszcze - takich codziennych informacji o życiu w Luksemburgu w necie nie ma za dużo. Ciekawe dlaczego. Do dyspozycji mamy dwie opcje. Albo hiper idiotycznie egzaltowane blogi Polek pracujących w Luksemburgu albo portale bankowe, na które już samo patrzenie przywołuje głęboką senność. Fakty są takie - w Luksemburgu jest coś takiego jak płaca minimalna dla ludzi z wyższym wykształceniem i wynosi ona dwa tysiące euro. Aha, i Luksemburg to najbardziej multi-narodowe państwo, właściwie wszyscy którzy tam mieszkają pochodzą "skądś". No i te banki, banki, banki. I podatki - niziutkie, normalnie nieprzyzwoity sen Mentzena. Optymalizacja podatkowa - tak się powinien nazywać Luksemburg, byłoby dla wszystkich prościej.

Żeby pytanie "po co istnieje Luksemburg" nie zostało jednak zupełnie bez odpowiedzi, na koniec napiszę o jeszcze jednej "ciekawostce" na którą natknąłem sie podczas mojej pseudo-kwerendy. Ok, przyznaje się. Ta ciekawostka sprawiła, że zrobiłem w pewnej chwili całkowicie głupią minę. Otóż Luksemburg przez wiele lat był w czołówce produkcji stali na świecie. Wszystko to dzięki bliskiemu i jakże tajemniczemu zbiegowi okoliczności w postaci pobliskiej Nadrenii. Funkcjonował sobie przez wiele lat w Luksemburgu koncern Accelor. Potem dołączył do zabawy inny koncern - Mittal Steel Company N.V. mający korzonki w nieodległej Holandii (za nią wkrótce się wezmę jak mi tylko leń minie) i, tadam, mamy koncern AccelorMittal - jak twierdzi Wikipedia, "największy producent stali na świecie". Aha, z siedzibą w Luksemburgu, jakby ktoś miał wątpliwości. Dla mnie, przyznam, jest to informacja dosyć wstrząsająca. 

Więcej z siebie dziś nie wykrzesam.

---

tagi: luksemburg 

	Marcin-K
	7 kwietnia 2020 09:49

22     1814    6 zaloguj sie by polubić