Jestem w świętokrzyskim i oglądam siłą rzeczy telewizję wraz z rodziną. Napisałem pod tekstem Coryllusa naiwny komentarz, iż przeczuwam jakieś przesilenie w kwestii tego, co dzieje się w ostatnim czasie w mediach, wszak mam wrażenie, iż sytuacja owych mediów przypomina tę, gdy pod koniec roku wystawiono już oceny, wszyscy kończą ostatnią klasę, kujony starają się nie wiadomo po co poprawić jeszcze swoje wybitne oceny, przeciętniacy ziewają z nudów i czekają aż pójdą do domu, a ci co oblali przebierają szkielet w biologicznej w fartuch sprzątaczki. Widziałem w polsatowskich wiadomościach znamienną scenę. Jarosław Kaczyński, w masce która zasłaniała mu twarz aż po dolne powieki, i z kuriozalnie dużą teczką w ręku, przeciskał się w Sejmie przez tłum rozwydrzonych posłów obu płci niby przez stado małp. Była to scena w swej istocie, jak ująłby to aspirujący dziennikarz, malarska. Czego ona może być symbolem, jakiego rozwoju sytuacji - nie wiem, i nie podejmuję się zgadywać. Uparłbym się jednak przy tym przesileniu. Maska prezesa jest moim zdaniem ewidentną kpiną i sygnałem, bo przecież polska polityka i jej obserwatorzy nauczyli się przez lata odczytywać każdy gest i element stroju prezesa, jako komunikaty. Potem zobaczyłem jakąś podstarzałą szczapę z Lewicy, która wypowiedziała się do kamery, że to co robi Morawiecki, to jest tak jakby ktoś jedną ręką coś dawał, a drugą również dawał, tyle że - cytuję - "w pysk".

Wygląda na to, że jednym słowem spuszczono z polskiej polityki resztkę powagi. Premier Morawiecki na przykład pisze listy do Komisji Europejskiej, w którym tłumaczy owej komisji, że my nie jesteśmy tacy źli. Patrzyłem jak premier idzie przez aulę w Brukseli i przypomniał mi się taki kolega, którego inny kolega studiował z nim lata temu na Wydziale Architektury. Miał ten kolega ogromne problemy z dyscypliną i najczęściej go na uczelni nie było, lecz magicznym jakimś sposobem wszystko mu się udawało. A gdy już się zjawiał, chodził po salach gdzie składano projekty studenckie i zostawiał tam zaświadczenia o swojej kolejnej chorobie. Potem kręcił się po korytarzach, odnawiał stare znajomości (głównie te damskie), a gdy nadchodził jakiś wykładowca, chwytał się za serce, bladł jak na zamówienie i przysiadał na czymkolwiek. Studia skończył, ma się dobrze do dziś. Premier ma wypisaną wciąż na twarzy minę, jakby nie wiele kojarzył z tego co go otacza, a wszystko wokół wprawiało go w nieustanny zachwyt.

Niestety, im dłuższy kontakt z mediami, tym groza rośnie. Doczytałem jeszcze u Karnowskich fragmenty wywiadu z prezesem, a ten oprócz standardowych już do bólu zapowiedzi, że "nie ulegniemy naciskom" (czy naciski o tym wiedzą?) palnął jeszcze, że "jakoś tak zakolegował się z Kukizem".

Najwięcej z polskiej polityki mają chyba wszystkie te firmy, które zajmują się marketingiem wizualnym. Nie ma bowiem w tej chwili wystąpienia polskiego polityka, by nie towarzyszyło mu multimedialne show. Widziałem fragment jakiegoś sabatu, na którym Biedroń, w obowiązkowej białej koszuli z podsuniętymi rękawami smyrał się po łokciach z Czarzastym. Scena ta wydarzyła się przed moimi oczami bez dźwięku, więc efekt tym bardziej był dojmujący i niepokojący zarazem. Wszystko to jednak działo się na jakiejś dużej hali, wokół błyskały stroboskopy a za oboma tymi personami wywalona była ogromna ściana-telebim. Wszystko razem przypominało raczej galę MMA albo koncert wziętego rapera. Politycy nie dają się pokazywać bez efektownych ścianek za sobą i bez towarzystwa młodych atrakcyjnych kobiet. Nie ma też już mowy o tym, by polski polityk wyglądał tak jak kiedyś Niesiołowski czy niezapomniany Janusz Pałubicki. Nie, nie. Slim garnitur, podgolone boczki i ewentualnie wypieszczony przez barbera zarost plus dłonie na stałe zespawane w koszyczek.

Są to wszystko oczywiście nikomu niepotrzebne i nie spięte żadną puentą luźne refleksje. Zakończę je zdjęciem, które zrobiłem idąc niedawno do sklepu. Niech to może posłuży jako coś w rodzaju konkluzji.

	Marcin-K
	19 października 2021 11:05