Idąc dziś przez moje przepiękne miasto na tak zwanym autopilocie, pogrążony głową w zwykłych prywatnych sprawach, nagle aż przystanąłem. Zobaczyłem bowiem ten taki krąglasty słup reklamowy - ten cały był dosłownie oblepiony krwisto-czerwonymi plakatami zapowiadającymi wydarzenie w swej istocie wręcz fenomenalne, czyli najazd na tę biedną mieścinę nikogo innego jak samego imć Wojciecha Sumlińskiego. Jakby nie miało innych kłopotów. Na tych słupach, ten był akurat w miejscu ruchliwym, przy dworcu WKD, zawsze trwa zażarta walka. Prywatne anonse ukraińskich opiekunek naklejane są na zaginionych osobach. Ukraińskie opiekunki chwile później już są skryte pod plakatami reklamującymi mecz Znicza Pruszków. Sekunda mija i już na Zniczu są tancerki ludowe. Ten słup powinien mieć ze dwadzieścia metrów obwodu, i tak byłoby mało. No ale dziś i wczoraj rządzi w mieście Sumliński. Obszedłem ten słup i zapomniałem o wszystkim, ale potem natknąłem się na następny, w innej części miasta. I to samo - jeden plakat na słup nie wystarcza. Poszły ze trzy. Krwistoczerwone z eleganckim zdjęciem pana Wojciecha patrzącego na mieszkańców mojego miasta wzrokiem pewnym acz delikatnie zatroskanym. Organizatorami tego spotkania są te całe Roty jakieś, wszak pan Bąkiewicz, coraz bardziej słynny, prawie już jak ten "rolnik" z Agrounii, jest z mojego miasta, więc być może mołodcy z oenerów rzucili więcej plakatów na rodzime sioło. Pomyślałem, że przebyłem z SN dość długą drogę, ale dosyć też szybką, kilkuletnią. Zadebiutowałem tu kilka lat temu tekstem - relacją z podobnego prawicowego seansu paranormalnego tyle że tam nikogo nie było, był tylko film Grzegorza Brauna, a część publiki była zawiedziona, że był tylko film, a samego Brauna niet. Ja wtedy poszedłem na ten event jeszcze z dość szczerymi, prawicowymi, intencjami. Ale już wtedy zobaczyłem tam po raz któryś to samo grono około czterdziestki, tych samych smutnych ludzi, przerażonych kierunkiem rozwoju cywilizacji. A widok panów z oeneru nakładających sobie nawzajem zielone opaski, pozostał mi przed oczami do dziś. Dziś też nawet przez głowę mi nie przeszło, by na spotkanie z Sumlińskim się w ogóle wybrać. Raczej przyszły do mnie inne refleksje - ile kosztowały te plakaty, na ten przykład. Czy nie lepiej byłoby te pieniądze wrzucić w niedzielę na tacę? Albo po prostu nakupić dzieciom z Polski B czekolady albo wysłać je na wycieczkę? Nie no, rozumiem, są sprawy ważne i ważniejsze, ratowanie cywilizacji musi mieć pierwszeństwo, samo się nic nie zrobi.

I tak wędrują sobie ci prawicowi akwizytorzy z miasta do miasta, niczym podrzędne rockowe zespoły, które tułają się po Polsce, od Dnia Kiełbasy do Dni Kolbuszowej (nie obrażając oczywiście Kolbuszowej). Noc picia, potem szybka próba, głowa pod prysznic, scena, koncert dla obojętnych lokalsów, prysznic, hotel... Dziś Sumliński był u mnie, jutro może być u was. To trasa która nigdy się nie skończy. Niedawno zmarł ten perkusista z Rolling Stonsów, miał już chyba 80 lat, ale dalej tłukł w bębny. Sumliński jest jeszcze stosunkowo młody więc zapewne nie raz i nie sto przemierzy znów nasze województwa. Wspaniały to człowiek. Z misją.

---

tagi: sumliński 

	Marcin-K
	15 października 2021 10:06

20     1742    9 zaloguj sie by polubić