Przeglądając dziś rano media internetowe przyszło mi nagle do głowy, że właśnie jesteśmy świadkami dosyć ciekawego procesu. Można bowiem chyba założyć, że na naszych oczach odchodzi ta tak zwana demokracja liberalna spod znaku Willy Brandta, Tadeusza Mazowieckiego oraz Ciccioliny. Czyli że są partie, wybory, a potem w studiach telewizyjnych mogą pięknie się ze sobą różnić pan Bosak z panem Kwaśniewskim. Ktoś tam rządzi, potem wybuchają afery, więc ten ktoś traci władzę, a na jego miejsce wchodzi ktoś nowy, ku nadziejom rozradowanych i pełnych energii ludzi – taki mechanizm, zdaje się, odchodzi do lamusa. Stawiam tezę, że ci którzy tak naprawdę zarządzają tym disneylandem stwierdzili, iż najwyższy czas zdegradować ostatecznie politykę a na jej miejsce zainstalować ogromny silos wypełniony aż po dach babskimi emocjami, tyle że o różnych smakach. Zaznaczam od razu, że pisząc „babskie emocje”, nie mam na myśli emocji kobiet, wyraźnie te dwie sprawy rozgraniczam. Emocje kobiet są nam wszystkim potrzebne do życia. Babskie emocje to zupełnie co innego.

Rozmawiałem ostatnio z pewną zażywną jejmością, która stwierdziła, że ona generalnie nie jest jakoś strasznie za tym LGBT, właściwie to jest przeciwna, ale też nie może być tak, że „takie osoby” mają „nie mieć żadnych praw”. Zaznaczę, to ważne, że w tej chwili trudno z kimkolwiek o czymś porozmawiać, żeby zaraz ten temat nie stanął na agendzie. Próbowałem dobre piętnaście minut pojąć o co tej pani właściwie biega, i wreszcie wprost ją o to zapytałem. Niestety – sama tego nie wiedziała. Kiedy potem jeszcze rzuciłem hasło, że LGBT to właściwie to samo, co Adidasy albo chemia z Niemiec, a właściwie, by być bardziej precyzyjnym, LGBT to jedna wielka kampania reklamowa przekształceń własnościowych na – tu w zależności od sytuacji klienta – dogodnych bądź śmiertelnie toksycznych warunkach. Widziałem po jej twarzy, że nie jest dobrze, więc dodałem jeszcze, idąc tropem za moim wrodzonym wewnętrznym trollem uwielbiającym pożary, że LGBT to chwilówka z Providenta, tyle że przy LGBT ten Provident to właściwie bank szwajcarski. Pani odpowiedziała mi już nie ze złością, a po prostu z jakąś taką troską w oczach, że ja najwyraźniej nie mam w sobie ani grama empatii.

Gdy zobaczyłem dziś w internecie, jak właściwie już całe szpalty portali zajmuje polityczny fraucymer, przypomniała mi się ta przywołana tu dyskusja z empatyczną panią. Kogo bowiem w tym fraucymerze nie ma? Jest i Spurek, i Katarina Barley, i Dulkiewicz, i Von Leyen, i Sheuring-Wielgus, i Gasiuk-Pihowicz, i Mosbacher, i wreszcie ta transseksualna pani (pan) wiceminister z Belgii. Żeby nie było – z drugiej strony mamy Klepacką, Dorotę Łosiewicz albo też tę pisarkę od Harryego Pottera. Czy ja naprawdę muszę bawić się w truizmy próbując odpowiedzieć na pytanie: jaki może wyjść z tego wszystkiego pasztet? Pewnie wegański. To one teraz narzucają tematy mediom i nie ma właściwie mowy aby ktoś to zatrzymał. Kto? Czarnek? A jak przyjedzie do nas ta wesoła wice-prezydentówna od Bajdena, to co, Czarnek się oflaguje w gabinecie? Nie żartujmy.

Oddano więc gładko całkowicie łamy mediów i propagandy babskim emocjom, bo wszystko hula samo, a superwajzorzy mają inne zmartwienia na głowach jak się zdaje.

Babskimi emocjami nie posługują się tylko panie. Głównym składnikiem babskich emocji jest histeria, a tą dosyć zręcznie posługują się także dzisiejsi panowie. Histeria to użyteczne narzędzie polityczne na dzisiejsze czasy. W odpowiedzi na babskie emocje produkcji kobiecej wychodzi stary dobry, choć lekko zapomniany, Markiewicz zwany w telewizji mecenasem i mówi, że to Niemcy są niepraworządne i żeby dawali w związku z tym nam te reparacje. Wtóruje mu – zasłaniając przy okazji cały już właściwie kadr – Semka. Z prawej flanki atakuje Bosak i mówi, że programy szkolne w liceach to lewackie pranie mózgu, ale nie ma dużo czasu, bo zaraz jest umówiony u Gozdyry.

A potem ta babska polityka schodzi w dół, więc moje znajome w balzakowskim wieku rozemocjonowane powtarzają głosy swoich rozemocjonowanych koleżanek pracujących w szpitalach i szkołach, że zaraz znowu „wszystko trzeba będzie zamknąć”.

Patrząc na ten cudowny ping-pong właściwie pozostaje już tylko albo wyjechać w Bieszczady, albo usiąść i płakać. Ale nie ma po co, bądźmy dorośli. Czy dowiadujemy się bowiem czegoś, czego nawet jeśli ktoś nie wiedział, to tego nie przeczuwał? A jeśli ten ktoś nie wiedział i nie przeczuwał, to teraz może zacząć nowe życie. A wtedy kiedy ktoś inny w jego towarzystwie czy w pracy powie na przykład: a słyszeliście, że..(i tu dowolny temat) po prostu z lekkością motyla wzruszy ramionami i będzie czuł się z tym świetnie. To chyba w sumie dobry interes.

I jeszcze taka rzecz: wbrew temu co można ostatnio pomyśleć, wciąż jestem pisiorem. Dużo już mniej entuzjastycznym niż drzewiej, z przydarzającymi się coraz częściej stanami lękowymi, ale wciąż nie widzę powodu, bym w następnych wyborach miał oddać głos na kogoś innego, a o niechodzeniu na wybory nie chcę słyszeć. Muszę jednak przyznać, że poczułem się wyjątkowo dziwnie, gdy siedząc sobie wygodnie w fotelu stojącym w nowym salonie mojej siostry, usłyszałem z telewizora niemal zaraz po sobie dwóch młodych wilczków z PiS-u. Jeden na tvpis stwierdził głosem katechety i terapeuty zarazem, że musimy teraz już tylko generalnie trzymać się za ręce i razem przejść do świata bez węgla, a jako wizualizację Kurski puścił nagraną z drona panoramę zielonego i post-kopalnianego Dortmundu. Inny z kolei wilczek w programie u Gozdyry zarzucił innemu dżentelmenowi z Konfederacji, że ta nieładnie się zachowuje wobec mniejszości seksualnych. Ktoś się zapyta jak się poczułem w tej chwili. Powtarzam. Dziwnie. Trochę jak gotowana od kilkunastu lat żaba, ale też napłynęło do mojego serca trochę radości, że jestem już człowiekiem wolnym od złudzeń i mogę dalej iść przez życie bez wypełnionego nimi plecaka.

A Zychowicz z Bartosiakiem zastanawiają się przy jednym stoliku, czy może się powtórzyć rok trzydziesty dziewiąty.

Ktoś znów zapyta: to skoro jest tak źle, to czemu wciąż się chwalisz tym pisiorstwem. Szczerze mówiąc to nie wiem. Jeszcze się muszę nad tym wszystkim trochę pozastanawiać, ale tak na spokojnie. Niewykluczone że przejdę na polityczną emeryturę symultanicznie z Jarosławem Kaczyńskim.

---

tagi: lgbt 

	Marcin-K
	3 października 2020 13:43

15     2570    11 zaloguj sie by polubić