Pytanie zawarte w tytule rozbrzmiało [To brzmi bez sensu po publikacji - tytuł miał być zupełnie inny: czy Święto Kobiet jest faszystowskie?] w mej głowie dosłownie dziś rano, kiedy wychodziłem z Biedry, a miało kilku, że tak powiem ojców w sensie inspiracji. Pierwszym była informacja przeczytana w internecie, że w USA weszło w życie prawo (ach to kochane prawo) wedle którego pojęcia takie jak kobieta i mężczyzna nabierają zupełnie nowych funkcji. Jakiś student wpadł w kłopoty, bo napisał że jak kobieta czuje że jest mężczyzną, to ona dalej jest kobietą. Oczywiście my tego typu informacji dostajemy codziennie po kilkaset, a ja już nabieram w stosunku do nich podwójnej niechęci, bo raz że są same w sobie irytujące, a dwa, że na ich tle usiłują błyszczeć w mediach ci tak zwani nasi słodcy konserwatyści, załamujący widowiskowo ręce nad upadkiem cywilizacji. Oczywiście żeby sobie jeden z drugim choćby wysilił mózgownicę i wytłumaczył tym biednym czytelnikom, czemu takie rzeczy u Wielkiego Szatana się dzieją, czyli pokazał je w odpowiednim kontekście - a gdzie tam. Upadek cywilizacji i zapłaćta nam za ratowanie Polski, najlepiej rocznym abonamentem.

Wracając do rzeczy sedna - stałem w tej Biedrze i patrzyłem na te ogromniaste pudła wypełnione kwieciem, przygotowanym dla - no właśnie, dla kogo? Skoro płeć to pojęcie kulturowe wymyślone przez Polaków, faszystów i inne wsteczniackie łachudry, to co do cholery ma znaczyć to "Święto kobiet"? Cudownie się zapętliły te komusze synapsy. Stare komuchy, z tego pierwszego londyńskiego miotu wymyśliły, a te nowe nadal muszą przyjmować goździka i rajstopy z klinem, i ładnie dygnąć przed patriarchalnym potworem. I wyjścia z tego nie ma. Moja siostra, która pracuje w Holandii w ogromnej firmie zajmującej się handlem kwieciem zwykle o tej porze roku zaczyna pracować już w lutym na trzy zmiany, by nadzorować całe tabuny Polek wywiezionych z kraju przez Donalda Tuska, które w pocie czoła kręcą bukiety przy tak zwanych "bandach". Pisałem o tym u siebie już wiele razy, ale może przy okazji takiego a nie innego święta powtórzę - są tam w tej "torelancyjnej" jak jasna cholera Holandii tak zwane biura pracy, często zarządzane przez obywateli, że tak to ujmę pigmento-binarni. Te z kolei dostały do dyspozycji całe zastępy pań wziętych z Polski w jasyr. No i taka firma, która czuje już nadchodzący marzec w kościach (bo święta kobiet są wszędzie, a Holendrzy największy zysk mają w Rosji, bo tam też wysyłają tiry z kwieciem) zamawia sobie powiedzmy sto Polek. I te sto Polek jest już na drugi dzień dowieziona busami i z napięciem w oczach czeka na to, czy zostaną przyjęte do pracy. I tu zaczyna się gra. Bo żeby stanąć "na bukiety" trzeba posiadać szereg zdolności, i zalecam państwu, że to jest robota bardzo trudna i w pewnym sensie upokarzająca pod wieloma względami. Przede wszystkim jest ona maszynowa. Na taśmach kręcą się pęki lodowatych i mokrych kwiatów w różnych konfiguracjach, a na wyświetlaczach LCD pokazuje się schemat jaki właśnie trzeba sklecić bukiet. Nieduże kobiece dłonie są jednocześnie sam w raz do tych krosien, a jednocześnie nie każde są jednocześnie kobieco-delikatne a zarazem potrafią wykonać żelazne duszenie na pęku wyjętych niedawno z chłodni kwiatów. Przydaje się też błyskawiczna reakcja, odporność na stres, mocne nogi do stania oraz ogólna wytrzymałość. Siostra mi opowiadała - zresztą widziałem to też na własne oczy przez miesiąc - że jak na dwadzieścia Polek ze trzy nauczą się szybko składać te bukiety, które przechodzą potem przez kontrolę jakości to jest dobrze, reszta może jechać dalej, na kolejne kastingi. Ale, ale. Żeby nie wyszła mi z tego jakaś socjalistyczna nowelka - cały dynks polega na tym, że te wszystkie panie, jak je popytać, to są ze swojego losu zadowolone, wszak czują się w tym całym bajzlu jak panie własnego losu właśnie. I bardzo trudno jest im wytłumaczyć, że są wykorzystywane, a gdzie tam. Facetów "na bukietach" nie ma. Nie przyjmują, bo i po co. Ale jak i do Europy dojadą te wszystkie nowinki zza oceanu, to może i ci torelancyjni Holendrzy będą musieli też zatrudniać facetów, cholera ich wie.

Widziałem w weekend, będąc u mamy, w telewizorze jakąś przebitkę Dżo Bajdena. Coś mówił z kartki, siedząc przy stole w białej maseczce. To on ponoć, poruczony przez panią Kamalę, popodpisywał wszystkie te czerwone papiren, aby osoby trans-gender mogły służyć w Marines, no i żeby nikt bezkarnie nie mógł sobie używać słów kobieta i mężczyzna. Wyglądał naprawdę słabo ten Slow Joe. Energii jest w nim tyle, co we mnie w piątkowy poranek, a zapewniam Was że ja mam energii bardzo mało już w poniedziałek. Jeśli by uwierzyć w te wszystkie opowiastki Bartosiakowe o rywalizacji Wielki Szatan - Chiny, to ja bardzo chciałbym zobaczyć jak Xi-Ping z kolegami siedzą, popijają koniaczek czy co oni tam w tych Chinach popijają i oglądają relację z przemówienia Slow Joe, który gwarantuje trans-genderowcom możliwość brania udziału w wojnie. Albo ciekawe co oni sobie myślą widząc jak Slow Joe każe zorganizować specjalną komisję w Kongresie, która ma zbadać dlaczego na całym świecie nie można kupić Playstation 5, bo jak się podejrzewa, całą produkcję podzespołów elektronicznych biznes amerykański wyprowadził do Tajwanu, a ten jak wiadomo, póki co nie jest amerykańskim stanem. I to naprawdę nie są żarty z tym Playstation.

Ja wiem, że to wszystko brzmi chaotycznie i niespójnie, ale co ja poradzę, że rzeczywistość taka właśnie jest. Na jej tle nasza jeszcze na warunki światowe surowa ale i swojska codzienność aż tak nie kłuje w oczy. Ja w weekend widziałem Prezesa w gustownym kaszkiecie, który uruchomił przyciskiem tę wielką glebogryzarkę (sprowadzoną nie da się ukryć z Chin) która ma nas połączyć ze Swunemunde. You Tube za to polecił mi do oglądania nowy podcast, prowadzony przez Radka Kotarskiego i tego dziwacznego i popularnego nie wiem zupełnie dlaczego Dawida Podsiadło. W odcinku który włączyłem, chcąc sprawdzić co tam się odpiernicza, obaj panowie zapewniali, że zaraz powiedzą nam, jak się pisze książki i jak się robi hity, bo przecież oni są od tego specami. Po czterdziestu minutach idiotycznego ględzenia o niczym wyłączyłem to w diabły. Wydaje mi się, że oni tam naprawdę już wszyscy robią bokami, skoro schodzą ze swoich niedostępnych dotąd panteonów i próbują udawać, że są "tacy jak inni". Podcasty te już na pierwszy rzut oka wyglądają na wymyślone od a do zet przez zatrudnionych marketerów, a obaj panowie są na jakichś umowach i procentach z oglądalności. Ta pewnie miała jak to mówi młodzież "rozwalić system", bo taka a nie inna mieszanka musiała dać ogromną oglądalność. Wyniki w postaci kilkudziesięciu tysięcy odsłon sytuują ich gdzieś w okolicach Ziemkiewicza, a przecież oni pewnie woleliby być tam gdzie Will Smith. Czyli jednym słowem klapa klapę pogania. I jest to jakoś tam pozytywna wieść, że ten rynek na którym oni wszyscy by chcieli się dorabiać jest płyciutki.

	Marcin-K
	8 marca 2021 09:57