Staram się za często nie zaglądać do mediów politycznych, bo dobrze wiem, że mogę nie powstrzymać się potem od pisania kolejnych wesołkowatych tekstów. Tam jest teraz tak, że im bardziej nie dzieje się nic istotnego, tym całość tego, co się wylewa z przekaziorów, nabiera bardziej tragi-komicznego charakteru. A mnie z kolei to nastraja do szydzenia z tych wszystkich dyrdymałów, które podaje się ludowi bez żadnej żenady. Dziś jednak zapomniałem książki na drogę i siłą rzeczy zrobiłem przebieżkę po tej krainie rozpaczy. I te kilkanaście minut wystarczyłoby na ze trzy dobre "stand-upy". W ogóle pierwszym zapalnikiem stał się tym razem znów Bartosiak. Zdaję sobie sprawę, że ktoś może sobie pomyśleć, iż ów Bartosiak stał się dla mnie czymś w rodzaju obsesji, bo często dosyć o nim wspominam. Nie, chyba nie jest, tak mi się przynajmniej wydaje. Co ja jednak poradzę, że ten facet mi zawsze poprawia humor? Przesłuchałem kawałka jego ostatniej pogadanki na temat Izraela i jego mniej lub bardziej domniemanej potęgi, i tam było, to co zawsze, czyli "offszorbalansowanie", świadomość deskrypcyjna, projekcje siły i pułapka Suchoklatesa. Zaskoczył mnie jednak swoim wyznaniem Pan Bartosiak, iż on w młodości bywał z powodów rodzinnych w Izraelu i nawet chyba mieszkał w kibucu. Ot, to jest człowiek orkiestra. I kibuce pamięta z okresu pustynnej burzy, i dziewczynę ma w Radiu Wnet, i gry wojenne urządzał w Waszyngtonie. Najważniejsze jest jednak to, że zdaniem Bartosiaka, nic nie stoi na przeszkodzie, byśmy mieli taką dobrą armię jak Izrael, bo jesteśmy od nich bogatsi i potężniejsi. Nie wiem tylko dlaczego, to izraelskie kibuce korporacyjne szaleją po Warszawie i kupują tu sobie duże biurowce, a nasze firmy deweloperskie na razie mogą sobie ewentualnie pójść pod ścianę płaczu i pożalić się tam na karteczce. Ewentualnie, bo też nie jest pewne, czy zostaliby w ogóle na teren Izraela wpuszczeni. No, ale skoro pan Bartosiak mówi, to wie. Będziemy potęgą, szykujta już Polaki "pekabe".

Nic nie jest w stanie przebić niestety tych naszych słodkich misiaków z PiS-u. Ja naprawdę ostatnio już sobie obiecałem, że nie będę tak po nich skakał, bo już trochę chorobliwe to się stało. Niestety, znów muszę posłużyć się tą samą frazą. CO JA PORADZĘ, że istnieje ktoś taki jak minister Gliński. Nie wiem czy już uporał się z zapowiadanymi niegdyś przenośnymi muzeami dla małych gmin, w których pokaże się turystom lokalne eksponaty, nie wiem też, jak idzie produkcja remake'u Chłopów, na którą to minister przyobiecał dorzucić parę baniek, tfu, budżetowych groszy. O hollywoodzkiej produkcji z Russelem Crowe jako Stefanem Batorym też cisza. Ale to być może dlatego, że na horyzoncie są nowe wyzwania, którym sprostać może tylko jedna osoba. Minister tera będzie odbudowywał pałac Saski. Co z tego może wyjść, cholera jedna wie. Mam nadzieję, że nie wyjdzie z tego Pałac Suski, że polecę takim oto sucharem. Niech mu tylko ktoś powie, że w Polsce wciąż funkcjonuje Prawo Budowlane a ewentualne płaskie dachy na tymże dziele architektury wybije mu z głowy kijem bejsbolowym Konserwator Zabytków i to tak, że się ministrowi odbije oranżadą z komunii. Ale nie to jest w tym wszystkim najzabawniejsze. Oto nasi nieocenieni Karnowscy donoszą uprzejmie, że usiedli tam w tym PiS-ie przy herbacie z goździkami, pomyśleli, kulka na głowie ministra Glińskiego fiknęła kilka razy, a on sam wreszcie oznajmił, że "ma pomysła". Jaki to pomysł, ktoś się zaciekawi. Ano taki, że nasze pisowskie orły wykompinowały, że budowę Pałacu Suskiego zafundują nam Niemcy. A co na tę śmiałą propozycję powiedzieli Niemcy? Powiedzieli panu Glińskiemu coś takiego - ja nie znam niemieckiego prawie w ogóle, ale postaram się przetłumaczyć z mowy ciała: - panie Gliński, fajny se pan pałacyk wymyślił, ale jeśli myśli pan że my, Niemcy, za to zapłacimy, to oznacza tylko jedno, że się panu sufit, albo raczej płaski dach, na głowę zwalił. Niemiec z tamtejszego MSZ-tu dodał jeszcze, już oficjalnie, że się temu projektowi będą z ciekawością przyglądać. Tak ja ja panie ministrze, ja też się będę przyglądał.

Na koniec ta nieszczęsna Białoruś. Jak tylko przeczytałem, że coś się tam zadziało z jakimś samolotem, a następnie na scenę wkroczyli premier Morawiecki z panią Guzy-Romaszewską, a jeszcze za nimi podążyła KE i zaczęła rzucać jakimiś sankcjami, to już wiedziałem, że nie chcę nic o tym wiedzieć. Sypnęło jednak taką ilością "informacji" na ten temat, ludzie wokół mnie zaczęli o tym kompulsywnie dyskutować, że w końcu coś tam poczytałem. Najpierw zajrzałem na media holenderskie, przeczytałem notkę o tym, że rząd Holandii jest "zaniepokojony", ale KLM (holenderski LOT) nie zamierza nie latać nad ziemią białoruską, bo i dlaczego by mieli nie latać. Samo zaniepokojenie holenderskie musi przeciwnikom baćki wystarczyć. W ogóle ciekawe było w tej notce to, że ani słowem nie wspomniano tam o Polsce. U nas jednak można odnieść wrażenie, że Baćka napadł na Polskę tym swoim bidnym MIG-iem dwudziestym dziewiątym. Nasze media donoszą, że zbanowaliśmy białoruskie loty pasażerskie. No to Baćka z pewnością oka nie zmruży po tym ciosie, on się już nie podniesie, to pewne. Potem tylko jeszcze doczytałem, że ten pan Pratasiewicz (urocze są te białoruskie transkrypcje, aż dziwne że nie piszą Marawiecki) wracał sobie z Grecji z jakimś rosyjskim lachonem, który lubi robić dziubki w portalach społecznościowych, a na Jutubie ma on jakiś kanał, który ma milionowe wyświetlenia, a na których nie ma niczego, co mogłoby zaciekawić normalną osobę. I wtedy już wiedziałem, że cała ta sprawa pokazuje nam tylko, że media elektroniczne i informacje stamtąd się wylewające są już czystą rozrywką i być może powinny być puszczane na specjalnych seansach w tak zwanych kinach letnich, w których organizacjach lubują się nasze samorządy, dręczone przez pisowskie PiT-y gorzej niż przez Baćkę. Zrobiło się tak, że to co leci w mediach i z ust polityków oraz publicystów jest zabawniejsze niż te nowe komedie. Wystarczy obejrzeć trailer nowej produkcji z Pazurą, a potem konferencję Marawieckiego i sobie porównać.

Muszę jeszcze odnotować tylko to, że zawsze jak coś się z tą Białorusią dzieje, a nasze umysły zaczyna zalewać hektolitrami dezinformacja, wtedy muszą się odezwać lokalni fani Baćki. Mnie to nieodłącznie fascynuje i bawi. Nie wiem, może ja jestem za mało mądry, żeby zrozumieć takie sentymenty. Niewykluczone. Teraz będzie niestety ciężko, temu pierwszemu polskiemu fanowi Baćki, który ewentualnie chciałby zamienić słowa w czyn i niczym ten Holender z jednego z moich poprzednich tekstów, zechciałby przekroczyć białoruską granicę na rowerze w poszukiwaniu "nowego, lepszego życia". Na razie jest ten ban na samoloty, a jednak wjechać tam na rowerze to nie to samo.

Mam tylko nadzieję, że większość Białorusinów widzi to wszystko i jest to dla nich czytelne, i gdyby zapytać takiego przeciętnego Białorusina, kogo woli, Marawieckiego czy Baćkę, ten odpowiedziałby identycznie jak niegdyś pewien nasz bramkarz, Artur Boruc, odpowiedział dziennikarzowi na prośbę wywiadu. Anegdotę tę przytoczył śp. Paweł Zarzeczny. Kiedyś, sporo lat już temu, Boruc obraził się na jeden z tabloidów, za szkalowanie jego wizerunku. Nałożył bana na wszystkie tabloidy za ogólny całokształt, i konsekwentnie odmawiał im wypowiedzi przedmeczowych. I razu pewnego, na zgrupowaniu przed meczem kadry, reporter z jednego z brukowców stał na treningu za bramką której strzegł Boruc, i niemalże błagał go by udzielił mu wywiadu. Gdy żadna prośba nie zadziałała, a serce Boruca nie chciało zmięknąć, reporter zaczął używać argumentu, iż to akurat nie jego tabloid go szkalował, tylko "ten drugi". Boruc, słysząc taką argumentację, zamyślił się na chwilę, ale zaraz machnął z pogardą ręką i odparł w swoim stylu: "jeden c..j" i wrócił do bramki.

https://wpolityce.pl/polityka/552654-berlin-zaplaci-za-odbudowe-palacu-saskiego

	Marcin-K
	28 maja 2021 10:24