W latach 80-tych z moim kolegą z podstawówki często z nudów odsłuchiwaliśmy na magnetofonie Kasprzak jedną z niewielu posiadanych przez nas kaset. Były to zakupione w księgarni nagrania Stanisława Grzesiuka, na których melorecytował do akompaniamentu gitary wyposażonej jedynie w struny E i A. Potem lubiliśmy z kolegą cytować do siebie poszczególne teksty z tej kasety i w ten sposób rywalizować, kto więcej z nich zapamięta. Ot takie to były rozrywki "dzieci PRL-u". Mnie najbardziej podobało się, gdy Grzesiuk wychrapywał taki oto wers - "Dlaczego właśnie ja, takie wziąłem cudo, dlaczego właśnie ja, mam małżonkie rudą".

Często słyszę w głowie ten song, gdy patrzę na aktualne poczynania PiS-u i ogólną atmosferę, w której one się odbywają. Wtedy myślę sobie - dlaczego moja polityczna małżonka siorbie głośno pijąc herbatę podczas rodzinnych spotkań, dlaczego wytatuowała sobie na nieco zbyt ulanym przedramieniu różowego delfina i czemu do ciężkiego diabła zakłada mini-spódniczkę skoro ledwie mieści się w drzwiach o standardowej szerokości 90 cm. Jest już po wyborach, następne będą za czas jakiś, więc chyba mogę wykorzystać ten moment na wyrażenie rozmaitych wątpliwości.

Ostatnimi laty wyrośli jak grzyby po deszczu różni tak zwani eksperci od geopolityki. Używają oni z rozkoszą wypisaną na gładkich licach określenia "proxy war". Michalkiewicz mówi o "kopaniu się, ale poniżej kolan". Obserwując ostatnie plany i zamierzenia polityków PiS-u, który w kryzysowych momentach szybko przypomina o swojej wieloczłonowej konstrukcji, zaczynam sobie myśleć, że i oni postanowili całkowicie oddać się własnym "proksi łors". Czego tu bowiem nie mamy, do wyboru do koloru. Konwencja stambulska, podział Mazowsza, rekonstrukcja rządu, no i już właściwie nieprzerwany ping-pong pod tytułem LGBT. Nie wiem czy ja usłyszałem w ostatnim czasie wypowiedź polityka PiS, który nie odniósłby się do tej jakże finezyjnej narracji. Jak rozumiem cała ta zabawa z konwencją stambulską oznacza wprowadzenie tegoż ping-ponga na poziom premium, bo spodziewana wrzawa po zanegowaniu owego nie obchodzącego psa z kulawą nogą świstka zapewni PiS-owi co najmniej pół roku spokoju od zajmowania się sprawami ważnymi. Ja wiem, wiem, panie Sakiewicz. Walczymy o wartości i nawet w takich drobnych sprawach musimy pokazywać, że z nami nie ma żartów. Bo my tu panie K. odbudowujemy suwerenność. Jasna sprawa, panie Sakiewicz. Tak odbudowujecie, że wasi sojusznicy dalej smażą jakieś dziwne papiery apropos tego całego 447. Koledzy z Konfederacji za chwilę będą mieć używanie i rozpoczną taką kocią muzykę w tej kwestii, że się nie pozbieracie. A "sukces" w UE? No fantastyczna sprawa. Jakieś miliardy nam dadzo, ale z tego widzę i słyszę, nie obędzie się to bez, że tak powiem, lekkiej skazy na dobrej reputacji... No, ale jak wypowiemy konwencje stambulską, to cała prawicująca młodzież cofnie subskrypcję dla "wRealu24" i zamiast wsłuchiwać się w Brauna i Korwina, zacznie spijać słowa z ust Sasina albo Brudzińskiego. A potem - jak już uporamy się z tą wstrętną antypolską i antychrześcijańską konwencją, to zajmiemy się zamienianiem nastolatków w pisowski elektorat. O matko i córko...

Wśród tej fantastycznej orkiestracji odgrywane są i partie solowe. Takie jak nieprawdopodobnie kuriozalny wywiad Jacka Kurskiego dla Karnowskich. Znam go tylko z fragmentów, gdyż Karnowscy za przeczytanie całości żądają "piniendzy", wszak za coś muszą tej Polski pilnować.

To jeszcze jeden wers Grzesiuka na koniec -

"W Saskim Ogrodzie, koło fontanny,
Jakiś się frajer przysiadł do panny.
Była niewinna, jak wonna lilia,
Na imię miała panna Cecylia.
Tak z nią flirtował, aż przebrał miarę,
Skradł jej całusa, ona mu zegarek"

	Marcin-K
	30 lipca 2020 10:09