Zebrała mi się kolejna porcja flustracji, więc kontynuuję jeden z poprzednich tekstów. Kiedy mi to przejdzie? Nie wiem. Nie zapowiada się.

Czasami lepiej, gdy nie ma się głowy do tego, by zająć się na poważnie sprawami poważnymi, zrobić tak zwaną "ucieczkę w pracę". Ja osobiście tak robię dość często i to zazwyczaj się sprawdza, choć na bardzo krótką metę. Ale trochę to zwykle pomaga. Np. minister Dworczyk odłożył wszystko na bok, bo musiał udać się na konferencję prasową, w której wraz z szacownym ministrem pokazywać się miała pani Wolha Kawalkawa - cudownie odnaleziona (o tym cudzie już za chwilę) pod granicą opozycjonistka z samej Białorusi. Wtrącę tylko tutaj, że generalnie media nasze mają ogromny problem z zapisem białoruskich nazwisk. Google wyświetlił mi nazwisko tej pani w takiej ilości wersji, że starczyłoby do rozdzielenia dla każdego ministra i wiceministra, oczywiście przy założeniu, że ktoś w końcu dałby radę się ich doliczyć. Od Kovalkovej w gazowni, do Kawalkawej u Karnowskich. Ja tylko w charakterze anegdoty przywołam tu opowieść mojego znajomego z Podlasia. W Białymstoku jest tak - mam nadzieję że nic nie mylę - że w samym mieście ludzie mają rejestracje samochodowe BI. A wszystko co dalej wokół miasta, ma BIA. I podobno lokalsi, lekko ironicznie rzecz jasna, tłumaczą ten skrót jako "Białystok i Akalice". Także ta Kawalkawa nie jest zła. Ktoś powienien w tym momencie zapytać: kto to jest ta Kawalkawa i po co spotyka się z nią urobiony po łokcie minister Dworczyk? Pani Kawalkawa jest cudownie odnalezioną w Polsce białoruską opozycjonistką, a pan Dworczyk po prostu nie ustaje - w imieniu rządu - w próbach odbicia Białorusi z rąk Łukaszenki. Nie sposób o tym wszystkim pisać bez kpin, natomiast ja tak naprawdę piszę o tym, bo moją uwagę przykuła niezborna i pełna wątków - niczym jakaś zaginiona nowela Mroza - w zasadzie już chyba paranormalnych historia przybycia pani Kawalkawej do naszego kraju.

Otóż zaczęło się od tego, że pani K. została aresztowana na 10 dni wraz z innymi bojownikami o wolność za "organizowanie nielegalnych protestów". Aż chciałoby się zapytać: tylko na 10 dni? W takim strasznym reżimie? U nas w kaczyzmie to nie do pomyślenia. Takiego gagatka co to manipuluje pod płaszczykiem, to się od razu rozbiera do naga i wrzuca do przerębla, by potem tak długo trzymać go pod lodem za pomocą sękatego kija, aż będzie już spokój. A tu straszny Łukaszenka wsadził biedną bojowniczkę na 10 dni, a potem - o zgrozo - przedłużył areszt o 15 dni. Potem jednak - jak relacjonuje to pani K. - poczuła się ona gorzej, a zamiast lekarza, władze aresztu przysłały "przedstawicieli organów siłowych". Zagrozili oni pani K. że albo opuści kwitnącą Białoruś, albo będzie siedziała długo w więzieniu. Złośliwie chciałoby się zapytać: a ile to jest długo w Białorusi? Może nawet ze dwa miesiące by posiedziała? Ale dość żartów. Historia nabiera pędu. Tutaj opowieść skracana przez panów Karnowskich nieco się rwie. Nie dowiadujemy się bowiem, jak sobie to wszystko pani K. kalkulowała - ale chyba wyszło jej, że jeśli ma wybierać pomiędzy kolejnymi dwoma tygodniami walki o wolność Białorusinów w miejscowych kazamatach a walką o wolność "zagranicą", to ona wybiera to drugie. Nie wiem czy dopytywała, gdzie ją wywiozą przedstawiciele resortów siłowych. Zwracam tylko uwagę, że najprawdopodobniej tu doszło do pierwszego cudu w kolejce, bo najwyraźniej pani K. na myśl o możliwym opuszczeniu Ojczyzny poczuła się lepiej. W każdym razie potem nałożono jej worek na głowę, i "gdzieś" wywieziono. W dodatku musiała leżeć na podłodze. Potem jak się okazało, przywieziono ją na granicę polsko-białoruską (cóż za zbieg okoliczności - a czemu np. nie wywieziono ją gdzieś do Abchazji?) tam poddano długotrwałej kontroli (?) a jeszcze potem pozostawiono ją w szczerym polu. I tutaj wstawię cytat z "wPolityce":

Relacjonowała, że i po stronie białoruskiej przeszła długą kontrolę, następnie została zostawiona w pasie ziemi niczyjej, skąd na prośbę polskich strażników granicznych, zabrał ją kierowca busa relacji Mińsk-Warszawa. Kierowca ten, jak przyznała, poznał ją, choć jest Polakiem.
 

Gdy znalazła się na granicy, relacjonowała opozycjonistka, jakaś pani znalazła jej wizytówkę polskiego ambasadora w Mińsku Artura Michalskiego. Kawalkawa zadzwoniła do niego w nocy i dzięki jego pomocy znalazła się w Warszawie.

Zastanawiam się co ma znaczyć to: "kierowca poznał ją choć jest Polakiem". Czyżby w opinii białoruskich opozycjonistów Polacy z natury nie rozpoznają tychże? Są jak ci oficerowie Abwehry z kawałów o Stirlitzu, którzy nie umieli wykryć radzieckiego agenta, choć ten spacerował w niedzielne popołudnie po centrum Berlina z nieodpiętym spadochronem ciągnącym się za nim po chodniku? Tutaj jednak mieliśmy w przypadku busa z Mińska do Warszawy z Polakiem nietypowym. Fakt, kierowcy busów w Polsce są ludźmi o szerokim wachlarzu umiejętności - ja kiedyś jechałem z takim do Ostrowca Świętokrzyskiego, który umiał jednocześnie palić papierosa trzymając go za oknem, rozmawiać przez cb-radio z kolegą o jakiejś "Renatce" i jeszcze w międzyczasie prowadzić rozklekotany wóz, utrzymując stałą prędkość przelotową powyżej setki. Cóż więc dziwnego, że ten akurat poznał Kawalkawą? Betka.

Potem jest już - jak mówią młodzi - na maxa tajemniczo. Jakaś pani miała pod ręką wizytówkę polskiego ambasadora w Mińsku. Być może obywatele z Podlasia zawsze noszą na wszelki wypadek w kieszeni wizytówki do białoruskiej ambasady. Wszak ręka kaczyzmu może dopaść każdego, a u nas - jak wiemy - na podróży na podłodze się nie kończy. Ja mam pewnie podejrzenia, że ta przypadkowa pani z przypadkowo posiadaną wizytówką nie ma przypadkiem na imię Agniesz... Nie, to niemożliwe. Potem mamy nocny telefon - rzecz jasna odebrany, wszak do ambasadora można dodzwonić się równie łatwo jak do pizzerii z prośbą o wiejską na grubym cieście. Następnie mamy już tę Warszawę, no i koniec końców - konferencję z przepracowanym ministrem Dworczykiem. Pani K. zapowiedziała w jej trakcie, że nie ma zamiaru odpuścić sobie walki o wolność w swoim kraju, i zaraz w try miga wraca na Białoruś. Aż by się chciało zapytać nieśmiało: ale po co? żeby znów zostać aresztowaną na 10 dni?

Także tak.

A cóż poza tym, że nasi ministrowie bawią się w stand-upy? No robota aż furczy. Jakiś pan, nazwiska nie chce mi się szukać, ale stuprocentowo w randze co najmniej ministra, - bo chyba pomysł jest taki, żeby każdy człowiek z legitymacją PiS - u w kieszeni był choć raz ministrem - wpadł na kapitalny pomysł, żeby postawić w internecie stronkę która zlicza automatycznie litry ścieków płynących do Wisły. Ja rozumiem, że to wszystko są fajne publicystyczne wihajstry, ale ja znów nieśmiało, chciałbym podpowiedzieć, że takie patenty mogły wywoływać żywsze bicie serca u wyborcy gdzieś mniej więcej w roku 2014. Dziś partia jest po pięciu latach rządów, a tak właściwie, czy poza zaspawaniem VAT-u, rzuceniem w tłum "pińcet plus", przejęciem Borka do TVP i cudownego rozmnożenia ministrów, coś tak naprawdę nas porywa? Słyszę, że był jakiś wewnętrzny parteitag a owocem tych narad ma być spięcie cugli w postaci dalszej zabawy w ministerialnego berka i planowanej "dekoncentracji" mediów - tymi ma zająć się sama pani Lichocka, co zapowiada pasmo nieustających sukcesów w tej sprawie. Aha, mamy też mieć dalszy ciąg "reformy sądowniczej". Zanim wezmą się za to wszystko mądrzejsi ode mnie, to ja - po raz nie wiem który nieśmiało - pozwolę sobie na małe proroctwo. I ono będzie bardzo krótkie i do tego ściagnięte z popularnego mema:

To jeb..ie.

https://wpolityce.pl/polityka/516353-dworczyk-polska-wesprze-represjonowane-osoby-z-bialorusi

https://www.polsatnews.pl/wiadomosc/2020-09-05/ruchtrzaskowskiego-pl-pis-uruchomilo-strone-z-licznikiem-sciekow-w-wisle/

---

tagi: pis 

	Marcin-K
	8 września 2020 10:34

44     2598    12 zaloguj sie by polubić